U srednjem vijeku, tanke kriške hrapavog i obično ustajalog hljeba, su korištene kao tanjiri. Nakon jela, ostacima tog hljeba hranili su se psi i prosjaci ili su ti ostaci ostavljani za večeru. Takav hljeb je bio preteča "otvorenim" sendvičima. Direktan prethodnik engleskom sendviču se pojavljuje u 17. vijeku u Holandiji. Prvi pisani trag engleske riječi "sandwich" pojavljuje se u dnevniku Edwarda Gibbona u opisu "komadi hladnog mesa". Riječ je nastala prema John Montagu, 4th Earl of Sandwich, engleski aristokrat iz 18. vijeka, iako nema direktnu vezu sa hranom. Priča se da je Lord Sandwich volio jesti takav oblik hrane tokom kartanja, jer je mogao istovremeno raditi obje stvari - kartati i jesti, a da ne uprlja karte tokom igre. Upravo je tako sendvič i nastavio svoje širenje među muškim društvo tokom društvenih igara i zabava. Popularnost sendviča raste u Engleskoj i Španiji tokom 19. vijeka kada je ovaj oblik hrane prihvaćen u radničkoj klasi kao brz, prenosiv i jeftin obrok. U to vrijeme sendvič se napokon pojavljuje i izvan Europe. U SAD-u, sendvič je prvobitno prezentovan kao dio večere.
Evo mala pomoć ukoliko se odlučite da sebi baš u ovom trenutku napravite sendvič
Potrebni sastojci:
- Dvije kriške bijelog hljeba
- 1 trokutić sira za mazanje (Zdenka)
- 5 kriški šunke (tanko rezanih)
- 1 list zelene salate
- 1/2 crvene paprike
- Kečap
- Majoneza (po želji)
Priprema:
Na jednu krišku hljeba namazati trokutić sira za mazanje pa naslagati šunku, salatu i papriku izrezanu po dužini na trake. Drugu krišku premazati kečapom i po želji majonezom. Spojiti kriške u sendvič.
Prijatno :)
Share
1 comments:
Hehe...upravo sam takav napraio, samo sa kiseli krastavcima... mmmm
Objavi komentar